Farklı bir şeyler konuşalım, bugün Sonbahar’ın başlangıcı, aynı zamanda da Tanrı'nın affettiği gün. Sabah Tanrı Tapınağı'na gittim, zaman çok hızlı geçiyor. Küçükken hiçbir şey bilmezdim, sadece annemle babamın peşinden giderdim. Büyükler "ibadet et" derdi, biz de ibadet ederdik, sıkıcıydı ama yine de katılmak zorundaydık.
Artık büyüdüm ve alıştım, nihayet ebeveynlerimin düşüncelerini anlıyorum. Tapınakta dua etmek sadece bir güvenlik istemek değil, aynı zamanda bazı şeyleri kime söyleyeceğimi bilmediğimde burada özgürce söyleyebilmek. Söyledikten sonra ruh halim de çok daha iyi oluyor, sonra

Bu bitkinin çiçek açmayan bir tür olduğunu düşünmüştüm, ama çiçek açtı.

Bir gün kayboldum, doyasıya yedim içtim, yeni dizüstü bilgisayarım da geldi, işe koyuluyorum!