Şifreleme alanında Likidite parçalanması sorunu ve çözüm önerileri

Şifreleme paraların işlem işleme kapasitesini artırmada önemli ilerlemeler kaydedilmiştir. Yeni ana zincir ve yan zincir ağları, benzeri görülmemiş hızlı, düşük maliyetli işlem deneyimi sunmaktadır. Ancak, bir temel zorluk giderek belirginleşmektedir: Likidite parçalanması - fonlar ve kullanıcılar sürekli genişleyen blok zincir ağlarında dağılmış durumdadır.

Son zamanlarda, tanınmış bir blok zinciri uzmanı bir blogda başarılı genişlemenin beklenmedik koordinasyon zorluklarını nasıl tetiklediğini vurguladı. Çok sayıda zincir ve dağılmış değer nedeniyle, katılımcılar her gün zincirler arası, değişim ve cüzdan geçişi sorunlarıyla karşı karşıya kalıyor.

Bu sorunlar yalnızca belirli bir ekosistemi etkilemekle kalmaz, aynı zamanda neredeyse tüm blockchain ağlarını da etkiler. En gelişmiş yeni blockchain'ler bile, birbirine bağlanması zor olan Likidite "adası" haline gelebilir.

Parçalanmanın pratik etkisi

Likidite dağılması, işlemcilerin, yatırımcıların veya merkeziyetsiz finans (DeFi) uygulamalarının tek bir varlık "havuzunu" kullanamamaları anlamına gelir. Bunun yerine, her blok zinciri veya yan zincir kendi bağımsız likiditesine sahiptir. Token satın almak veya belirli bir borç verme platformunu kullanmak isteyen kullanıcılar için, bu izolasyon birçok zorluk getirmektedir.

Teknik bilgi yetersiz olan kullanıcılar için ağ geçişi yapmak, özel cüzdan oluşturmak ve birden fazla işlem ücreti ödemek sorunsuz bir deneyim olmaktan uzaktır. Her bir bağımsız havuzdaki Likidite de nispeten zayıftır, bu da fiyat farkları ve işlem kayması artışına yol açar.

Birçok kullanıcı, farklı zincirler arasında fon transferi yapmak için köprüler kullanıyor, ancak bu köprü araçları sık sık saldırı hedefi haline geliyor ve korku ile güvensizlik yaratıyor. Eğer Likidite transferi çok karmaşık veya riskli olursa, DeFi ana akım benimsenmesini elde etmekte zorlanır. Aynı zamanda, projeler birden fazla ağda dağıtım yapmak zorunda kalıyor, aksi takdirde piyasadan silinme riskiyle karşı karşıya kalıyor.

Bazı gözlemciler, parçalanmanın kullanıcıları birkaç baskın bölgesel zincir ya da merkezi borsa seçeneklerine geri dönmeye zorlayabileceğinden endişe ediyor ve bunun blok zincirinin gelişimini destekleyen merkeziyetsizlik ilkesine zarar verebileceğini düşünüyor.

Mevcut çözümler ve sınırlamaları

Bu soruna yönelik bazı çözümler ortaya çıktı. Köprüler ve varlık paketleme temel bir etkileşim sağladı, ancak kullanıcı deneyimi hala karmaşık. Çapraz zincir toplayıcıları, belirli bir dizi takas aracılığıyla token'ları yönlendirebilir, ancak genellikle temel likiditeyi birleştirmez, sadece kullanıcılara rehberlik eder.

Aynı zamanda, bazı ekosistemler çerçeveleri içinde birlikte çalışabilirlik sağlarken, daha geniş şifreleme alanında hala nispeten bağımsız alanlar olarak kalmaktadır.

Sorunun kaynağı şudur: Her zincir kendisini benzersiz olarak görmektedir. Herhangi bir yeni zincir veya alt ağ, gerçekten likiditeyi birleştirmek için temelde "eklenmelidir". Aksi takdirde, bu yalnızca başka bir kullanıcının keşfetmesi ve köprü kurması gereken likidite alanını artıracaktır. Blockchain, köprüler ve toplayıcılar birbirlerini rakip olarak gördüğü için, kasıtlı olarak izole olma ve parçalanmayı artırma bu zorluğu daha karmaşık hale getirmektedir.

Temel katman entegrasyonu Likidite

Temel katmanın entegrasyonu, köprü ve yönlendirme işlevlerinin doğrudan zincirin temel altyapısına entegre edilmesiyle likidite parçalanması sorununu çözmektedir. Bu yaklaşım, bazı ana zincir protokollerinde ve özel çerçevelerde, birlikte çalışabilirliği temel bir unsur olarak görmekte ve isteğe bağlı bir ek işlev olarak değerlendirmemektedir.

Doğrulama düğümleri, yeni zincirlerin veya yan zincirlerin hemen başlatılmasını ve daha geniş bir ekosistem likiditesine erişimini sağlamak için otomatik olarak çapraz zincir bağlantılarını işler. Bu, üçüncü taraf köprülerine olan bağımlılığı azaltır, güvenlik risklerini ve kullanıcı sürtüşmesini düşürür.

Bir tanınmış halka açık blok zinciri, heterojenik ikinci katman (L2) çözümü konusunda karşılaştığı zorluk, entegrasyonun önemini vurgulamaktadır. Farklı katılımcılar - ana zincir bir uzlaşma katmanı olarak, L2 uygulama üzerinde yoğunlaşırken ve çeşitli köprü hizmetleri - kendi motivasyonlarına sahip olduklarından, Likidite dağılmıştır.

Bu soruna olan ilgi, daha tutarlı bir tasarımın gerekliliğini vurgulamaktadır. Entegre temel katman modeli, bu bileşenleri bir araya getirerek kullanıcıların birden fazla cüzdan, köprü çözümleri veya toplama yollarında gidip gelmeden, fonların serbestçe akmasını sağlamaktadır.

Entegre yönlendirme mekanizması ayrıca varlık transferini entegre etti ve arka planda tek bir Likidite havuzunu simüle etti. Her işlem kullanıcısına ücretlendirme yapmak yerine genel Likidite akışının küçük bir kısmını yakalayarak, bu tür protokoller sürtünmeyi azaltır ve tüm ağın sermaye akışını teşvik eder. Yeni bir blok zinciri dağıtan geliştiriciler, paylaşılan Likidite tabanına hemen erişebilirken, nihai kullanıcılar birden fazla aracı kullanmaktan veya beklenmedik ücretlerle karşılaşmaktan kaçınabilir.

Bu entegrasyona verilen önem, daha fazla ağ çevrimiçi olsa bile kesintisiz bir deneyimi sürdürmeye yardımcı olur.

sadece tek bir kamu zincirinin sorunu değil

Önceki blog yazısı belirli bir kamu zincirinin özetine odaklansa da, parçalanma yaygın bir sorundur. Proje hangi sanal makine uyumlu zincir, WebAssembly tabanlı platform veya başka bir platform üzerine inşa edilirse edilsin, eğer Likidite izole olursa, parçalanma tuzağına düşer.

Temel katman çözümlerini keşfeden daha fazla protokol ile birlikte - otomatik karşılıklı işlem yapabilirliği zincir tasarımına entegre edilmiştir - insanların gelecekteki ağların sermayeyi daha fazla bölmeyeceğini, aksine sermayenin birleştirilmesine yardımcı olmasını umuyor.

Açık bir ilke ortaya çıkıyor: Bağlantı yoksa, verim anlamını yitirir.

Kullanıcılar ana zincir, ikinci katman ağları veya yan zincirleri düşünmek zorunda değiller. Sadece merkeziyetsiz uygulamalara (DApps), oyunlara ve finansal hizmetlere kesintisiz erişim sağlamak istiyorlar. Yeni zincirin deneyimi tanıdık ağda işlem yapma ile aynıysa, kullanıcılar bunu benimseyecekler.

Birleşik, likid bir geleceğe doğru

Şifreleme topluluğunun ticaret hacmine olan ilgisi beklenmedik bir paradoksu ortaya koyuyor: Hızı artırmak için oluşturduğumuz zincirler ne kadar çok olursa, ekosistemin avantajı o kadar dağılır ve bu avantaj, paylaşılan Likidite üzerindedir. Kapasiteyi artırmayı amaçlayan her yeni zincir, başka bir izole sermaye havuzu yaratır.

Blok zinciri altyapısına doğrudan etkileşimliğin inşa edilmesi, bu zorluğu çözmek için net bir yol sunar. Protokoller çapraz zincir bağlantılarını otomatik olarak işlediğinde ve varlıkları etkili bir şekilde yönlendirdiğinde, geliştiriciler kullanıcı tabanlarını veya sermayelerini dağıtmadan ölçeklendirme yapabilirler. Bu modelin başarısı, ekosistem genelinde değerin akışının ne kadar sorunsuz olduğunu ölçmek ve iyileştirmekten gelir.

Bu yöntemin teknik temeli şu anda mevcuttur. Bu önlemleri ciddiyetle uygulamalı ve güvenlik ile kullanıcı deneyimine dikkat etmeliyiz.