Bitcoin satın alma devlerinin arbitraj sırları

Son 5 yılda, bir teknoloji şirketi, İzlanda'nın gayri safi yurtiçi hasılasına eşdeğer 40.8 milyar dolar yatırım yaptı ve 580.000'den fazla Bitcoin satın aldı. Bu, Bitcoin arzının %2.9'unu veya yaklaşık %10'luk aktif Bitcoin'i temsil ediyor.

Şirketin hisse senedi son üç yılda %1600'lük bir artış gösterdi, bu da aynı dönem içinde Bitcoin'in yaklaşık %420'lik artışını geride bırakıyor. Bu dikkate değer büyüme, şirketin değerlemesinin 100 milyar doları aşmasını sağladı ve başarıyla Nasdaq 100 endeksine girdi.

Bu kadar şaşırtıcı bir büyüme kaçınılmaz olarak sorguları beraberinde getirdi. Bazıları şirketin trilyon dolarlık bir dev haline geleceğini öngörürken, bazıları temkinli bir yaklaşım sergileyerek şirketin Bitcoin satışı yapmak zorunda kalabileceğinden endişe ediyor ve bu durumun Bitcoin fiyatını yıllarca aşağı çekebilecek bir panik yaratabileceğinden korkuyor.

Bu endişeler tamamen yersiz olmasa da, çoğu insan şirketin çalışma modeli hakkında temel bir anlayışa sahip değil. Bu makale, bu şirketin nasıl çalıştığını derinlemesine inceleyecek ve bunun Bitcoin piyasası için gerçekten büyük bir risk oluşturup oluşturmadığını ya da aksine devrim niteliğinde bir iş modeli olup olmadığını değerlendirecektir.

Fon Kaynağı: Üç Yoldan Giriş

Makro açıdan bakıldığında, şirket esas olarak Bitcoin satın almak için üç şekilde fon topluyor: işletme geliri, hisse senedi ihracı ve borç finansmanı. Bunlar arasında, borç finansmanı en çok ilgi çeken yöntemdir. Ancak, aslında Bitcoin satın almak için kullanılan fonların büyük bir kısmı hisse senedi ihracından gelmektedir, yani halka hisse satışı yaparak elde edilen gelirle Bitcoin satın alıyorlar.

Bu yöntem mantık dışı görünüyor: Yatırımcılar neden bu şirketin hisselerini almak yerine doğrudan Bitcoin satın alsın? Cevap, kripto para alanındaki en yaygın iş modelinde: Arbitraj.

Arbitraj: Kurumsal İhtiyaçları Karşılamak

Birçok kurumsal yatırımcı, fon ve düzenlenmiş varlıklar, "yatırım yetkisi" kısıtlamalarına tabidir; bu düzenlemeler, satın alabilecekleri ve satın alamayacakları varlık türlerini belirler. Örneğin, kredi fonları yalnızca kredi araçları satın alabilir, hisse senedi fonları yalnızca hisse senetleri satın alabilir ve yalnızca uzun pozisyon alan fonlar asla kısa pozisyon alamaz.

Bu yetkilendirmeler, yatırımcıların fonlarının beklenen şekilde yönetilmesini sağlarken, aynı zamanda bu fonların yeni ortaya çıkan sektörler veya fırsat alanlarına, özellikle de Bitcoin'e doğrudan erişimini sınırlamaktadır.

Şirketin kurucuları, Bitcoin'e maruz kalmak isteyen ancak yatırım yetkileri ile sınırlı olan kurumlar için bir çözüm sundular. Bitcoin ETF'leri ortaya çıkmadan önce, şirketin hisseleri, yalnızca hisse senedi satın alabilen bu varlıkların Bitcoin'e maruz kalmalarının güvenilir yollarından biriydi.

Bu, şirket hisselerinin sıklıkla primli işlem görmesine neden olur, çünkü hisselerine olan talep arzdan fazladır. Şirket, hisse başına düşen Bitcoin değerinin hisselerin değeri ile arasındaki fark olan bu primi sürekli olarak kullanarak daha fazla Bitcoin satın alır ve aynı zamanda hisse başına düşen Bitcoin miktarını artırır.

Geçtiğimiz iki yıl boyunca, şirketin hisselerine sahip olan yatırımcıların Bitcoin cinsinden "getirisi" %134'e kadar ulaştı ve bu, piyasada ölçeklenmiş Bitcoin yatırımlarındaki en yüksek getirilerdendir.

Yetki Arbitrajı: İki Kuş Bir Taşla

Bu model "yetkilendirilmiş arbitraj" olarak adlandırılmaktadır. Bitcoin ETF'sinin piyasaya sürülmesinden sonra bile bu strateji hala geçerlidir, çünkü birçok fon ETF'ye yatırım yapmaktan hala men edilmektedir, bunlar arasında 25 trilyon dolarlık varlığı yöneten çoğu ortak fon bulunmaktadır.

Tipik bir örnek, 5090 milyar dolar varlık yöneten büyük bir uluslararası yatırım fonudur, ancak yatırım alanı hisse senedi ile sınırlıdır, doğrudan emtia veya ETF tutamaz. Bu nedenle, teknoloji şirketi bu tür fonların Bitcoin fiyat dalgalanmalarına maruz kalmalarını sağlayan nadir araçlardan biri haline gelmiştir. Aslında, bu uluslararası yatırım fonunun bu şirkete olan güveni o kadar yüksektir ki, şirketin hisselerinin yaklaşık %12'sine sahip olarak en büyük dış hissedarlarından biri olmuştur.

Borç Avantajı: Esnekliğin Anahtarı

Aktif arz durumunun yanı sıra, şirketin borç yönetimi açısından da avantajları vardır. Bireysel kredi kartı borcu veya marj kredilerinden farklı olarak, şirketin borcu daha çok kurumsal "ipotek" benzeri bir yapıdadır. Faizleri zamanında ödedikleri sürece, borç sahiplerinin genellikle şirket varlıklarını satma hakkı yoktur.

Bu esneklik, şirketlerin piyasa dalgalanmalarına daha iyi yanıt vermesini sağlamakta ve hisse senetlerini "satın alma" kripto pazarının dalgalanmaları için bir araç haline getirmektedir. Ancak bu, risklerin tamamen ortadan kalktığı anlamına gelmez.

Sonuç: Arbitraj değil kaldıraç

Şirketin ana işi arbitrajdır, basit kaldıraç işlemleri değil. Şu anda belirli bir borç bulunsa da, Bitcoin fiyatının önümüzdeki beş yıl içinde yaklaşık 15,000 dolar seviyesine düşmesi, şirket için ciddi bir risk oluşturacaktır.

Daha fazla şirket benzer Bitcoin biriktirme stratejileri benimsedikçe, bu alan genişlemeye devam edecektir. Ancak, eğer bu şirketler rekabet etmek için prim almayı durdurur ve aşırı borçlanmaya başlarsa, tüm durum değişebilir ve potansiyel olarak ciddi sonuçlar doğurabilir.

Genel olarak, şirketin modeli hem kurumsal yatırımcıların ihtiyaçlarını karşılayan hem de kendisine kayda değer kazançlar sağlayan yenilikçi bir Bitcoin yatırım yöntemini sergilemektedir. Ancak, bu modelin sürdürülebilirliği ve potansiyel riskleri hala piyasanın uzun vadeli testine tabi olmalıdır.